Paylaşmak insanı büyüten, kalbini dolduran bir eylemdir. Paylaşmayı bilen insandan zarar gelmez. Bu bencil duyguların daha az olduğu anlamına gelir ve bencil olmayan insan hem kendisine hem de çevresine daima faydalıdır. Bencil olmazsanız kimseyi üzmezsiniz mesela.
Yalnızca kendiniz için, kendi mutluluğunuz için uğraşmazsınız. Onun yerine güzel ve dolu bir çevre edinerek mutlu olmayı seçersiniz.
Mutluluklar da üzüntüler de paylaşmayı gerektiren anlardır. Çünkü mutluluklar paylaştıkça çoğalır, üzüntüler de paylaştıkça azalır. Hele ki karşınızdaki insan bu duyguları çoğaltmayı ya da azaltmayı içten bir şekilde yapıyorsa sizden iyisi yoktur.
Paylaşmak ile ilgili küçük bir hikaye var. ‘’İki erkek kardeşin hikayesi, birlikte çalıştıkları babalarından kalma çiftlikte geçiyordu. Kardeşlerden biri evliydi ve beş çocuğu vardı. Diğer kardeş ise bekardı. Her günün sonunda iki kardeş ürünlerini ve kârlarını eşit olarak bölüşürlerdi.
Günün birinde bekar kardeş şöyle düşündü; Ürünümüzü ve kârımızı eşit olarak bölüşmemiz hiç de adaletli değil. Ben bekarım ve pek fazla ihtiyacım yok. Kardeşimin geniş bir ailesi var. Onun daha fazla ihtiyacı olur.
O günden sonra bekar olan kardeş her gece evinden çıkıp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin evindeki tahıl deposuna götürmeye itti. Bu arada evli olan kardeş de kendi kendine; Ürünümüzü ve kârımızı eşit olarak bölüşmemiz hiç de doğru değil. Ben evliyim, eşim ve çocuklarım var ve yaşlandığım zaman onlar bana bakabilirler. Fakat kardeşim yaşlandığı zaman ona bakacak hiç kimsesi yok. İlerde onun daha fazla ihtiyacı olacak.
Böylece evli olan kardeş de her gece evinden çıkıp, bir çuval tahılı gizlice erkek kardeşinin tahıl deposuna götürmeye başladı. İki kardeş de yıllarca ne olup bittiğini bir türlü anlayamadılar. Çünkü her ikisinin de deposundaki tahılın miktarı değişmiyordu.
Sonra, bir gece iki kardeş gizlice birbirlerinin deposuna tahıl taşırken karşılaştılar. O anda olan biteni anladılar. Çuvallarını yere bırakıp birbirlerini kucakladılar.’’
Kısacası paylaşmak sizden hiçbir zaman bir şey eksiltmez. Tam aksine sizi çoğaltır. Yemeğinizi paylaştığınızda daha fazla doyduğunuzu görürsünüz. Paylaşmadan yediğinizde ise o yemeğin nasıl midenize oturduğunu ve sizi nasıl rahatsız ettiğini anlarsınız. Bu nedenle paylaşalım paylaştıkça da çoğalalım…
