Hepimizin içinin daraldığı, sıkıntıya düştüğü zamanlar oluyordur illa ki.. Özellikle pandemi döneminde iyice içimize kapandık sürecin dünya genelinde uzaması ve en önemlisi belirsizlik çoğumuzu yeterince gerdi bile. Bundan ötürü insanların birbirine tahammülü de asgari düzeye indi. Her kötü durumun, olayın içerisinde kendinizi o durumdan ve psikolojiden çıkaracak bir çıkış yolu arayın. Geçenlerde Hz.Mevlana’nın bir yazısına denk geldim içiniz bunaldığı, sıkıldığı zaman okumanızı tavsiye ederim. “Üzülme! Bir şey olmuyorsa: Ya daha iyisi olacağı için, Ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur. Şu uçan kuşlara bak! Ne ekerler, ne biçerler… Onların rızkını düşünen Allah; seni mi ihmal edecek sanırsın! Yeter ki sen istemeyi bil… Belalar sağanak yağmurlar gibi yağar. Ancak başını ona tutabilenler aşk kaydına geçerler. Belâ yolunda muayyen bir menzildir âşık. Her nereden gam kervanı gelse de. Aşk derdinde olan kişi; Baş derdinde değildir… Sevginin diğer bir adı da sabırdır: Açlığa sabredersin adı “oruç” olur. Acıya sabredersin adı “metanet” olur. İnsanlara sabredersin adı “hoşgörü” olur. Dileğe sabredersin adı “dua” olur. Duygulara sabredersin adı “gözyaşı” olur. Özleme sabredersin adı “hasret” olur. Sevgiye sabredersin adı “AŞK” olur… Ne istersem ben Mevlâ’dan isterim. Verirse yüceliğidir. Vermezse İmtihanımdır… Allah’tan bir şey istersen: Kapı Açılır, sen Yeter ki vurmayı bil !… Ne Zaman dersen bilemem ama, Açılmaz diye umutsuz olma, Yeter ki O kapıda durmayı bil…!
