Gündelik yaşamda fark etmeden taşıdığımız bir yük var: Kendi kararlarımızı ve duygularımızı başkalarına açıklama zorunluluğu. Uzman Klinik Psikolog Aslı Kanizi, bu görünmez mahkemenin bireyler üzerindeki etkilerini anlattı.
Hesap Verme Zorunluluğu Nereden Geliyor?
“Bu kararı neden verdin?”, “Bunu hissetmeye hakkın var mı?”, “Ya yanlış yapıyorsan?” gibi sorular çoğu zaman dışarıdan değil, kendi zihnimizden gelir. Bu içsel sorgulamalar, bireyin ruhsal yükünü artırır ve karar alma süreçlerini zorlaştırır.
Onay Arayışı Nasıl Başlıyor?
Aslı Kanizi’ye göre, birçok insan çocuklukta koşullu kabulü öğrenir. “Sevilmek için doğru davranmalıyım” inancı, zamanla içselleşir. Yetişkinlikte ise bu kalıp devam eder; kişi, başkalarının onayı olmadan kendi kararlarını eksik hisseder.
Özgürlük Nerede Başlar?
Psikolog Kanizi, özgürlüğün büyük kopuşlarla değil, küçük içsel kabullerde başladığını vurguluyor. “Bu benim kararım” diyebilmek, bireyin dış dünyanın etkisinden sıyrılmasını sağlar. Kararları sahiplenmek, güçlü olmaktan çok, kendini tanımakla ilgilidir.
Kendine Sormak Neden Önemli?
Kanizi, “Başkalarına hesap vermek yerine, kendimize şu soruyu sormalıyız: Bu karar bana mı ait?” diyor. Hayat, başkalarının değil, kendi onayımızla bütünleşir. Kendi iç sesini duyan birey, gerçek özgürlüğe ulaşır.
