Hayatımız bitmek bilmeyen bir akışın içerisinde ilerliyor. Yaşam çoğu zaman daha çok kendimizi düşünerek ilerlememize neden oluyor. Sevdiklerimiz, ailemiz, yakınlarımız da bizim için çok önemli ama sistem bize ister istemez bir bencillik duygusu yüklüyor. Bu da kimi zaman dünyada sadece kendimiz var gibi yaşamamıza neden oluyor.
Halbuki yaşam öyle değil. Sadece biz insanlar yok yeryüzünde. Korunmaya muhtaç olan başka canlılar da var. Bunlardan birisi de sokak hayvanları.
Sokak hayvanları kendi başlarının çaresine bakabilseler de bazı dönemlerde bu mümkün olmuyor. Yine aslında biz insanoğlu onlara doğada kendi başlarının çaresine bakmaları için çeşitli olanakları ellerinden almış durumdayız. Örneğin onların su ihtiyacı… Önümüz yaz ve havaların aşırı sıcak olduğu dönemlerde bir yudum su bulamayan sokak hayvanları susuzluktan can verebiliyor. Halbuki doğada tüm canlılara yetecek kadar su var fakat modern hayat ile suları evimize çekince ve yaşamımıza kentleşme diye bir kavram da girince sokak hayvanlarının kendi başlarına su bulmaları imkansız hale geldi. Aynı şekilde karınlarını doyurmaları da… Kendi başlarına yapabilecekleri bir şey değil. Birilerinin onlara yemeklerini sağlaması gerekiyor.
Bir diğer en büyük problem de onlara uygulanan şiddet. Bilinçli veya bilinçsiz yine onlara türdeşleri tarafından değil biz insanlar tarafından şiddet uygulanıyor. Bir sürücü arabasıyla bir kediye veya köpeğe çarpsa önemsemeden yoluna devam ediyor. Biliyor ki bir cezası yok ya da ‘nasılsa’ bir insanı öldürmedi ve bu yüzden de vicdanen rahat. Halbuki insanlara uygulanan cezalar hayvanlar için de geçerli olsa belki hayvanlara karşı işlenen suçlarda da azalma yaşanır.
Bir hayatın içerisindeyiz ve bu hayatı hayvanlarız düşünmek mümkün değil. Onlar yok olursa biz de yok olacağız, onlar yaşamaya devam ederse biz de yaşayacağız. Yani dünyada insanların ve hayvanların hayatta kalmaları beraber bir yaşam sürmelerine bağlı. Bunun için de onlara şiddet uygulamak yerine yaşamlarına sahip çıkmayı, sokaklarda aç-susuz bırakmak yerine bu ihtiyaçlarını karşılıyor olmamız gerek. Yaşam onarla güzel çünkü. Ben de bu vesileyle 4 Nisan Sokak Hayvanları Gününü kutluyorum. İyi ki varlar…
