Bilmemek değil, öğrenmemek ayıp derler. Özdemir Caddesi neresi? Siz biliyor musunuz? Ben yeni öğrendim. Bir araştırma yaparken M. Necat Özgür’ün “Dört Nesilden Yansımalar /Türkmenistan-Antep-Ankara” isimli kitabına rastladım. 2016 yılında İmleç Yayınları arasından çıkan kitap, bir aile öyküsü çerçevesi içinde son yüz elli yılda öne çıkanları sergiliyor. Kitapta şöyle diyordu: “Güniz Sokak’a koşut olan Tunalı Hilmi Caddesi, Necat’lar taşındıklarında dolmuş muavinleri için hâlâ Özdemir Caddesi’dir. Ankara Milletvekili Şinasi Özdemir, zamanla unutulunca caddeye ünlü Bolu saylavının adın verilir. (…) Ankara’da sokak ve cadde adları sürekli olarak değişecektir. Vali Dr. Reşit, Cinnah olur; neyse ki eski valimizin adı da Cinnah’a çıkan bir sokağa verilir. 1986’da Hemşeri Sokak, ilk kez orada açılan Filistin Büyükelçiliği onuruna Filistin Caddesi olur. Büyükelçilik taşınmıştır ama cadde adı devam eder.” Doğma büyüme Ankaralıyım, gerçekten bilmiyordum Tunalı Hilmi Caddesi’nin ilk adının Özdemir Caddesi olduğunu. Hatta biraz araştırınca daha başka şeyler de öğrendim. Elçiliklerin olduğu yerlere ülke isimleri verilmesi gerekince caddelerin, sokakların isimleri de ya unutuluyor ya da yer değiştirmeye başlıyor. Örneğin, aslında bugünkü Tahran Caddesi eskiden Tunalı Hilmi Caddesi’ymiş. Semt sakinleri kadın ve işçi hakları savunucusu ve dönemine göre ilerici fikirlere sahip Tunalı Hilmi Bey’in adının yaşatılmasını istiyor. 1964 yılına kadar Özdemir Caddesi olarak bilinen caddenin ismi, o yıldan sonra dönemin belediye başkanı Vedat Dalokay tarafından Tunalı Hilmi olarak değiştiriliyor. Aklıma, oyuncu Yılmaz Erdoğan’ın “Sevebilme İhtimali” şiiri geldi. Ne diyordu Erdoğan, “Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu / Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi’ne gelebilme ihtimalini seviyordum.”
