Türk resim sanatı içinde ikinci kuşak ressamları olarak anılan “1914 Kuşağı” sanatçılarından biri Namık İsmail’dir; İbrahim Çallı, Feyhaman Duran, Hüseyin Avni Lifij, Hikmet Onat, Nazmi Ziya Güran, Ruhi Arel, Sami Yetik, Ali Sami Boyar gibi sanatçılar da 1914 kuşağına örnek verilebilir. Tarihte bugün 1935 yılında ressam Namık İsmail Yeğenoğlu hayata veda etmiştir. Bu vesileyle değerli ressamlarımızdan biri olan bu sanatçıyı anmak yerinde olur.
Namık İsmail göçebe bir ailenin çocuğu olarak 1890 yılında Samsun’da doğmuştur. Babasının hattat olması onun ve diğer kardeşlerinin küçük yaşlardan itibaren sanata ilgi duymasına sebep olur. Ailesinin lakabının Yeğenzade olmasından dolayı bazı kaynaklarda soy ismi Yeğenoğlu olarak geçiyor. Subay ağabeyi Hüsnü Yeğenoğlu resme yeteneği olduğu için ressam sınıfına ayrılır, kız kardeşi Ulviye Yeğenoğlu konservatuvarda eğitim alır.
Namık İsmail Beşiktaş Hamidiye Mektebini dereceyle bitirdikten sonra Galatasaray Lisesi’ne geçer. Babası resim eğitimi için Namık İsmail’i Paris’e gönderir. İlk resim çalışmalarında vapurlara ağırlık verir sonrakilerde karakalemle kartpostal çalışmalarına başlar. İsmail’in sanatı iki döneme ayrılır. Birinci dönemi Fransa’daki eğitimden dönüşünde yaptığı resimlerdir. Bu resimler tekniğin zayıf düş gücünün önde olduğu resimler empresyonist dönemidir. 1911 tarihli Köy Evi çalışması buna örnek olarak verilebilir.
1914 yılında 1. Dünya Savaşı’nın çıkmasıyla Hikmet Onat, İbrahim Çallı ve Mehmet Ruhi Arel ile yurda dönmek zorunda kalır. Askere alınır, Kafkas Cephesi’nde görev yaparken tifüse yakalanır. 1917 Tifüs tablosu bu günlerini anlatır. Yine 1917’de Galatasaray Yurdu’nda sergi düzenler ve Hilal-i Ahmer madalyası verilir kendisine. Enver Paşa’nın teşvikiyle bir atölye kurar ve dönemin diğer önemli ressamlarıyla savaş konulu resimler yaparlar.
Bu ressam grubuna Meşrutiyet Ressamları ya da 1914 kuşağı ressamları adı verilir: İbrahim Çallı, Feyhaman Duran, Hikmet Onat, Nazmi Ziya Güran, Hüseyin Avni Lifiç, Sami Yetik, Şevket Dağ, Mehmet Ruhi Arel, Ali Sami Boyar. Namık İsmail’in bu atölytede yaptığı 17 resim önce Galatasaray Lisesi’nde ardından Viyana’da sergilenmiştir. Daha sonra Berlin’e gider, özel atölyelerde iki yıl görev yapar. Fransa’da empresyonizmin etkisinde, Almanya’da akademinin etkisinde kalıp kendi içinden geldiği gibi çalışmalar yapmayı yeğlemiştir. Resimlerinde izlenimci etkiler taşıyan manzaralar, Cumhuriyet’in kültür politikaları gereğince resimlediği savaş temaları, nü çalışmalar, portreler, kent ve manzara çalışmaları ve natürmortlar vardır.
