Bob Marley, reggae müzik, rastalı saçlar, kızgın güneşin yaktığı kumsallar ve deniz Jamaika denince aklımıza gelenler bunlar ama kesinlikle kar buz ve kızak değil dimi. Bu Jamaika kızak takımının 1988 Calgary Kış Olimpiyatlarına katılmasının hikayesi.
1948 yılından beri yaz olimpiyatlarına katılan Jamaika artık kış olimpiyatlarına da katılmak ister ve bir grup iş insanıyla sporcu bunun için harekete geçer. 1987 yılında iki iş insanı George Fitch ve William Maloney Jamaika’da yapılan ve tahta arabalarla dağdan aşağı inilen yarışları bobsled (buz kızağı) yarışlarına benzetir ve Jamaika’nın da bir bobsled takımı çıkarabileceğini düşünerek harekete geçerler.
Öncelikle konuyu Jamaika olimpiyat komitesine sunarlar, ülkenin tropikal iklimi düşünülünce bu fikir başta çılgınca gelse de olimpiyat komitesinden olumlu cevap almayı başarırlar. Ancak bunu yapabilecek bir altyapıları olmadığı için ordudan yardım isterler. Ordu olimpik sporculardan oluşan dört kişilik bir ekibi bu iş için görevlendirir ve Jamaika’nın buzla olan hikayesi başlar. Takımın hiç zaman kaybetmeden çalışmalara başlar. Fitch ve Maloney takımın sponsorları olarak gerekli olan kızak ve ekipmanları temin ederler, ABD ve Avusturya’dan antrenör getirirler. Takım ABD ve Avusturya’da kamplara gider ve küçük yarışlara katılarak hazırlanır sonunda da Kanada’da yapılacak 1988 Calgary Kış Olimpiyatlarına katılmaya hak kazanır.
Yarışların yapılacağı yerde hazırlıklarına devam ederken takımdaki bir yarışçı buz tutmuş bir gölde sakatlanır ve onun yerine kardeşi Dudley Stokes’i desteklemek için gelmiş olan Chris Stokes geçer. Yarışmalar başlar ve iki kişilik ilk yarışlarda Jamaika’yı tarihindeki ilk kış olimpiyatlarında Dudley Stokes ve Michael White temsil eder. İlk çıkışlarında Yeni Zelanda, Meksika ve Portekiz’i geride bırakarak 34. olurlar. İkinci çıkışlarında ise çok daha iyi bir derece yaparak bu kez 22. olurlar. Takım çalışmasının çok önemli olduğu dörtlü yarışlar ise çok daha zorlu geçer. İlk çıkışlarında Dudley Stokes kızağın denge direklerinden birini yanlışlıkla kırar ve sondan üçüncü olurlar. İkinci çıkışlarında da denge sorunu yaşayarak takla atma tehlikesi yaşarlar.
Üçüncü çıkışlarında Dudley Stokes bir önceki turda omuzundan sakatlanmasına rağmen yarışmaya devam eder ve takım gerçekten de çok iyi bir çıkış yapar hatta ilk ölçü noktasından 7. en iyi zamanla geçer. Fakat Stokes bir dönüşte kontrolü kaybeder toparlanmaya çalışsa da yapamaz ve Jamaika takımı takla atarak kızaklarıyla beraber ters döner. İzleyicilerin korku dolu bakışları arasında kızaklarından dışarı çıkan dört sporcu daha sonra seyircilerin coşkulu alkışlarıyla ve görevlilerin yardımlarıyla kızaklarını bitiş çizgisine kadar iterler.
Kış olimpiyatlarını izleyen herkes Jamaika kızak takımını bu mücadelesinden dolayı destekler. Takım daha sonra yapılan 1992 Kış Olimpiyatlarına ve bir eksikle 1998’de yapılan Kış Olimpiyatlarınada katıldıktan sonra emekli olurlar.
Jamaika kızak takımı ilk olimpiyat hikayesinde dereceye giremese de Jamaika gibi sıcak bir ülkede bobsled yapılmasına öncülük ediyorlar, kadın takımının kurulmasına ve kızak takımlarının olimpiyatlara gitmelerine katkı sağlıyorlar.
Jamaika kızak takımının bu hikayesi bizlere, ne kadar imkansız gibi gözükse de hayallerimizin peşinden gitmeyi bırakmamamız gerektiğini bir kez daha gösteriyor. Onların bu hikayesi o kadar ilgi çekti ki Cool Runnings (Üşütük Popolar) adıyla filmi bile çekildi, izlemenizi tavsiye ederim.
