Bazen olaylar ya da insanlar karşısında savrulup gideriz. Dikkat ettiyseniz her birimiz aynı yapraklar gibi oradan oraya savruluruz. Sen istediğin kadar plan, program yap hayat hiçbir zaman senin planlarına sadık kalmaz. Hiç böyle tahmin etmiyordum ya da böyle olacağını hiç düşünmezdim dediğimiz zamanlar çok olmuştur. Şimdi buna güzel bir örnek vereyim
‘’Rüzgâr ile yaprak dost oldular. Artık rüzgâr savurmuyordu yaprağı.
-”Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim seni” dedi rüzgâr yaprağa.
Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgâr:
- Hadi söyle seni istediğin yere taşıyayım.
- ”Bilmiyorum rüzgâr kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle ?” dedi.
Rüzgâr:
Gideceğin yeri bilmedikten sonra rüzgâr dostun olsa neye yarar.. Savrulur gidersin!
dedi ve bildiği gibi esti tekrar. Yaprak yine savruldu…
Üstelik de bu sefer savuran dostuydu.
İnsanın bu dünyada ne istediğini bilmesi gerek bilmediğin zaman bir yaprak misali savrulursun oradan oraya.’’
