Hayat her birimize öyle bir koşturmaca veriyor ki çevremizdeki güzelliklerden bihaber yaşıyoruz. Ne acı ki doğayla baş başa kalmayı, kendimize vakit ayırmayı, özgürce yürüyebilmeyi, her şeyden önemli eğlenmeyi bilmiyoruz bile... Hayat çok kısa, bize sunulan tüm güzellikleri doyasıya yaşamak varken geç kalmayalım. Sizinle şu hikayeyi paylaşmak istiyorum:
“Adamın biri, ilk defa gittiği küçük bir kasabada şaşkın şaşkın gezindikten sonra yol kenarında duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan çocuğa:
– Buraların yabancısıyım, demiş. Parkın hemen yanı başındaki fırını arıyorum, çok yakın olduğunu söylediler.
Çocuk, arabanın penceresini iyice açtıktan sonra:
– Ben de buraya ilk defa geliyorum, demiş. Ama sağ tarafa gitmeniz gerekiyor herhalde. Adam, çocuğun da yabancı olmasına rağmen bunu nasıl anladığını sormuş ister istemez.
Çocuk:
– Ihlamur çiçeklerinin kokusunu duymuyor musunuz? diye gülümsemiş. Kuş cıvıltıları da oradan geliyor zaten.
– İyi ama, demiş adam, bunların parktan değil de tek bir ağaçtan gelmediği ne malûm?
– Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez, diye atılmış çocuk.
Üstelik, manolyalar da katılıyor onlara. Hem biraz derin nefes alırsanız, fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu duyacaksınız.
Adam, gözlerini hafifçe kısarak denileni yaptıktan sonra, cebinden bir kağıt para çıkartıp teşekkür ederken fark etmiş onun kör olduğunu. Çocuk ise, konuşurken bir anda sözlerini yarıda kesmesinden anlamış, adamın kendisini fark ettiğini. Işığa hasret gözlerini ondan saklamaya çalışırken:
– Üç yıl önce bir kaza geçirmiştim, demiş, görmeyi o kadar çok özledim ki.
Sizinkiler sağlam öyle değil mi?
Adam, çocuğun tarif ettiği yerde bulunan fırına yönelirken:
– Artık emin değilim, demiş. Emin olduğum tek şey, benden iyi gördüğündür.”
Birazcık çevremizin farkına varmanın zamanı geldi. Aslına bakılırsa hayatın güzelliklerini kendi elimizle ıskalıyoruz. Genellikle etrafımızdaki mutsuzluklara, olumsuz olaylara odaklanıp iğne ucunu geçmeyecek sorunlara odaklanıyoruz. Başımıza büyük bir dert geldiğinde de dönüp “eskiden ne kadar da güzel bir hayatım, ağrısız başım varmış diyoruz”
Özetle hayatımızın kıymetini, değerini kaybedince anlıyoruz.
İnsan hayatında yaptığı iyilikler kadar mutlu olur. Lütfen hayatımızdaki iyiliklere ve güzelliklere odaklanalım. Kötüyü çağırıp hayatımızı etki altına almasına izin vermeyelim.
