Dürziler, tarih boyunca hem dini hem de etnik kimlikleriyle merak konusu olmuş bir topluluktur. Suriye, Lübnan ve İsrail gibi ülkelerde yaşayan bu grup, özellikle Suriye’nin güneybatısındaki Süveyda bölgesinde yoğunlaşmıştır. Dürzilik adı verilen inanç sistemi, İslam’ın Şii mezhebinin İsmaili kolundan türemiş olsa da zamanla tamamen farklı ve gizemli bir yapıya dönüşmüştür.
Dürzilik, 11. yüzyılda Mısır’daki Fâtımî halifesi Hakim Biemrillah döneminde ortaya çıkmıştır. İnancın temelini Hamza bin Ali atmış, ancak adını onun öğrencisi Muhammed ed-Dürzî’den almıştır. İlginç bir şekilde, Dürziler bu ismi resmi olarak benimsemez ve kendilerini “Muvahhidûn” yani “Tevhid’e inananlar” olarak tanımlar.
Dürzilik, Allah’a inanmakla birlikte reenkarnasyon (ruh göçü), sembolik ibadet ve gizli bilgiye erişim gibi öğretileri içerir. Bu nedenle halk arasında “gizli din” olarak da anılır. Dini ritüelleri yalnızca inisiye olmuş üyeler tarafından bilinir ve dışa kapalıdır.
Suriye’deki Dürziler, çoğunlukla Süveyda bölgesinde yaşar. Bu bölge “Cebel el-Dürz” (Dürzi Dağları) olarak bilinir ve topluluğun tarihsel merkezidir. Suriye iç savaşında genellikle tarafsız kalmaya çalışan Dürziler, zaman zaman kendi bölgelerini korumak için yerel savunma birlikleri kurmuştur.
Dürziler yalnızca kendi cemaatlerinden kişilerle evlenir, din değiştirme kabul edilmez ve topluluk dışına bilgi sızdırılmaz. Bu kapalı yapı, hem inançlarını korumalarına hem de dış dünyada gizemli bir imaj oluşturmalarına neden olmuştur.
