İzmir’in Ödemiş ilçesinde yaklaşık 2 hafta önce kaybolmuştu. 10 yaşında küçük bir kız çocuğundan bahsediyoruz. Belki daha ölümün kelime anlamını bile bilmeyen bir kız çocuğu. Komşuları tarafından öldürülmüş, cansız bedeni bir sandıkta saklanmış. Cinayet mi kaza mı henüz belli değil. Keşke ikisi de olmasaydı. Ama eğer cinayetse bunun hesabı nasıl verilecek? Küçücük bir çocuğun daha başlamamış hayatını elinden alarak dünyanın bütün kötülüklerini hak ettiniz. İçinizdeki kötülük bir çocuğa denk gelince bedeli ölüm oluyor işte. Bir çocuğa zarar verecek kadar ne yaşıyorsunuz? Hiç mi korkmuyorsunuz? Bir annenin evladı… En kıymetlisi… Ceylin sadece bizim duyduklarımızdan birisi. Daha duymadığımız, belki hiç öğrenmeyeceğimiz binlerce, yüz binlerce çocuk var. Bu kadar vicdansız insanın, sokaklarda elini kolunu sallayarak gezdiği bir dünyada büyümeye çalışıyorlar. Hiçbirinin hakkını savunamıyoruz, sesi çıkmayan çocuklara ses olamıyoruz. Birbirinizi yiyin bitirin ama şu çocuklardan uzak durun. Bırakın bir büyüsünler, kendilerini bulsunlar. Kimin hakkı var yaşanmamış bir hayatı engellemeye… İstismar, cinayet gırla ilerliyor. Ve bu kişiler caydırıcı bir şekilde cezalandırılmadığı sürece bu süreç böyle işleyecek. Sadece kendi çocuklarımızı değil başkalarının çocuklarını da korumalıyız. Gördüğümüz, duyduğumuz olaylara sessiz kalmamalıyız. Bu herhangi bir canlı için geçerli. Her insanın içinde iyilik, her insanın içinde kötülük yok. Yalnızca iyiler ve kötüler var. Kötü olanları ayıklamanın bir yolunu bulduğumuz zaman huzur içinde yaşayacağız. Vicdan dediğimiz şey keşke bulaşıcı olsa. Sokakta yürürken hava ile birlikte her şeye bulaşsa. Karıncayı bile incitemez deme karınca incinir sözünü referans alarak ilerlesek sorun kalmayacak aslında. Her canlının yaşam hakkı var ve kimse bunu elinden alamaz. Çocukların yaşama hakkı daha fazla var. Onlara uzanan eller değil kötü bakışlar bile kırılsın.
Not: Mama göstererek heveslendirdiği kediye tekme vurarak metrelerce uçuran mahlukat… Hayatın en kötü tekmeleri hep seni arkandan vursun!