İnsan psikolojisi karmaşıktır. Kimin, neye göre nasıl tepki vereceği ya da hangi duyguları ne zaman ve hangi durumlarda hissedeceği belirsizdir. Kişi farklı duyguları aynı zaman dilimi içerisinde hissedebilir. İlla bu hissiyatı yaşayabilmesi için bir eylem içerisinde bulunmasına gerek yoktur.
Mesela 1 hafta boyunca farklılaşan ruh hallerinizi bir anımsayın. Yatağınızdan kalktığınız anda, hiç kimseyle iletişime geçmeseniz bile iyi ya da kötü bir haliyle güne başlayabilirsiniz. Uzmanlar bunun bilinçaltı ile ilgili bir durum olduğunu söylese de enteresan bir durum değil mi? Bilinçaltına ittiğimiz düşünceler bizi bir gün mutlu kılarken başka bir gün olumsuz etkileyebiliyor.
Bireysel bazda anlaşılması zor olan bu psikolojik değişimler toplumlar için de geçerli. Kültürel normlar, iyi kötü kodlamaları ve tarihsel süreçler her ne kadar temel bir toplum yapısı oluştursa da dönemsel gelişmeler bir toplumun duygularını olumlu ya da olumsuz değiştirebilir.
Kısacası toplum nezdinde de bireylerin kendi düşünce dünyaları içerisinde de değişkenlik gösteren psikolojik haller bazı olaylarda aynı tepkilerin doğmasına engel olamıyor.
Özellikle son zamanlarda yaşadığımız bazı olaylara verdiğimiz topyekûn tepkiler dediğimizde 2 türlü duygu hali ortaya çıkıyor.
1.’’Artık kıyamet kopsun’’ dediğimiz durumlar;
Bir çocuğun tecavüze uğraması…
İnsan görünümlü ama hayvansal içgüdüyle yaşayan birinin bir hayvana tecavüz etmesi…
Bir kadınının hunharca katledilmesi ya da tecavüze uğraması…
Bir çocuğun yakınları tarafından şiddet görmesi…
Gelir dağılımının adaletsizliğinden dolayı yaşanan, yoksulluğun ortaya çıkardığı yürek burkan hikâyeler..
Savaş bölgesinde çekilen bir fotoğraf karesindeki bir bakış vs…
O kadar çok ki bizleri dünyanın sonu gelsin noktasına götüren olaylar!
2.İçimizi ısıtan durumlar;
Bir çocuğun masumiyeti…
Zor durumdaki birine yapılan küçük bir yardım…
Bir teşekkür…
Bir tebessüm…
İşte bu kadar basit eylemlerle toplumun büyük bir kesimi mutlu olup kendini iyi hissedebiliyor; güvenle ve huzur içerisinde yaşayabiliyor. Böylesine basitken iyi olmak ve iyi hissetmek neden bu kadar zorlanıyoruz sizce?
