Saygı, ilişki içinde olan birey veya kurumların birbirlerinin ilgi ve tutumlarının farkında oldukları, yapıcı bir davranış tarzını benimsedikleri olumlu bir duygudur. Saygı, ilişkide olunan, iletişim kurulan varlık veya oluşumun hak, değer, inanç ve her türlü özelliğini göz önünde tutmak ve bunlara önyargısız yaklaşmayı içerir. Her ne kadar tersi gibi gözükse de saygı kavramı haklar kavramının varlığından önce gelir ve haklar kavramına dayanmaz.
Saygı kendine saygı duymak ile başlar. Kendine saygı duymak; kendi duygu ve düşüncelerinin farkında olmak, kendi değerlerini koruyabilmek demektir. Bunun en önemli yollarından bir tanesi kendimize nasıl davranılmasını istiyorsak bunu net bir şekilde, sınırlarımızı net olarak belirleyerek ifade etmektir. Sınır koymayı genellikle itici ve zor buluruz. Sınır koyduğumuz zaman insanların bizi sevmeyeceğini, bir şekilde dışlanacağımızı ya da en basitiyle uzak ve soğuk olarak tanımlanacağımızı düşünürüz.
Bu varsayım da net bir şekilde sınırlarımızı koymamızı zorlaştırır. Bu ikilemden kurtulmak için daha geniş açıdan olaya bakmakta belki yarar var. Sınırlarımızı belirlemek demek duygu ve düşüncelerimizi net bir şekilde fark etmek ve onlara sahip çıkmak, hayatımızı kendi değerlerimize göre toplum içerisinde sürdürmek demek.
Biz kendimize sahip çıkıp sınırlarımızı belirledikçe, ilişkide bulunduklarımıza, arkadaşlarımıza, çocuklarımıza, varsa öğrencilerimize kendilerine saygı duymaları ve başkalarını da saygı duymaları konusunda yüreklendiriyoruz. Kendine saygı duymakta zorlanan kişiler öncelikle hayattan ne istediklerini netleştirirse, ve bunlara uygun sınırları belirleyebilirse, bu konu onlar için sorun olmaktan çıkar.
Sınırın bu tarafında birileri kendine sahip çıktıkça, bunu gören sınırın diğer tarafındakiler de benzerini yaparak toplumun uzun vadede birbirinin hak ve özgürlüklerine saygılı bir şekilde yaşamasına katkıda bulunur. Saygı görmek isteniyorsa, ilk önce saygı duymayı öğrenmek gerekir.
İnsanlar toplum içinde birbirlerine karşı saygı çerçevesinde konuşmalıdır.
Yalan konuşan bir kimseye, saygı duyulmaz. Küçüklerin, büyüklerine karşı saygılı olması gerekir.
