Sağımız solumuz şiddet dolu. Bıçaklayarak insan öldürenler, kadınların boğazını kesenler, hayvanları sopayla dövenler. Biz bunlarla aynı toplumun içinde yaşıyoruz. Her gün bir şekilde karşılaşıyoruz belki de… Şiddetin her türlüsünü duyuyoruz, yaşıyoruz. Etrafımızı sarmış durumda ve şansımız yaver giderse karşılaşmıyoruz. En son Manisa’da ruh hastası biri bir köpeğe işkence ede ede öldürdü işte. Olayı gören hiç kimseden bir tepki bile gelmedi. O masumun can vermesine, canının alınmasına göz yumdular. Ne yapmış olabilir bir köpek size? Sokaklarda 3 yıl 5 yıl, aç susuz, korku dolu kötü bir ömür geçiriyorlar. O ömrü de onun elinden yine en korktuğu şekilde alıyorsunuz… Canı yanmıyor mu sanıyorsunuz, duyguları yok mu sanıyorsunuz… Senin sonunda aynı şekilde olsun bunun için her gece dua edeceğim. Ne eksik ne fazla… Aynı şekilde olsun… Ne olacak? Ben söyleyeyim hiçbir şey olmayacak. Cezası yok çünkü. Bu katiller her gün sokakta karşımıza çıkacak işte. Bu tip kişilerin sayısı maalesef hiç az değil. Sürekli de çoğalıyorlar hatta. Caydıracak bir durum olmayınca onlar da istedikleri gibi hareket ediyorlar işte. Bu olayı görüp de ses çıkarmayanların da alacağı olsun! Bir tane yürekli yok muydu aranızda. Esnaflık böyle bir şey mi oldu? Gözünüzün önünde cinayet işlenince ses çıkarmamak mı oldu? Toplumun bu kadar güvensizleşmesi, bu kadar vicdansız olması hiç normal değil. Bunun altında ciddi problemler yatıyor demektir. Şiddet eğiliminin bu kadar yüksek olduğu bir toplumda hiç kimse güvende değildir. Ufak bir tartışmanın karşılığı hayatınızın sonu olabilir çünkü. Bu nedenle en büyük temennimiz evden çıkarken iyi insanlarla karşılaşabilmek. İşte hayvanı da insanı da her zaman o kadar şanslı olmayabiliyor. Her zaman iyilere denk gelemiyoruz işte.

Editör: TE Bilisim