Ne güzel dile getirmiş Mevlana, insanın kanatları gayretidir diyerek.  İnsan aynı zamanda hem kendinin dostu hem düşmanıdır hangisini seçeceği kendisine kalmıştır.  Hayatta başarıdan ve başarıyı istemekten önce kişinin hedefine bakmak gerekir. Ben hayatımda hiçbir zaman düpedüz başarıyı istemedim önce hangi alanda başarılı olmak istedim onu oturttum iyice kafamda . Dümdüz bi yolda hiçbir yola sapmadan ilerlemek yerine, ara yollara girmeyi denedim. Tabi ki risk alarak. Aslında hayatta tam anlamıyla aldığın kararlardan ve seçimlerden ibaret değil midir? Şansın da yaver giderse değme keyfine… Hiçbir zaman tek başına şansın yeterli olmayacağının kanaatindeyim. İnsan varlıklı bir ailede doğabilir, işi, evliliği her şeyi dört dörtlük olabilir. Hayatına bakıldığında dışarıdan imrenilip şunda ki şansa bak denilebilir. İşin aslının öyle olmadığını düşünenlerdenim. Çünkü şansıyla ilerleyip bir yerlere gelen insanların eninde sonunda tökezleyip yerle bir olacağından eminim. Emin olduğum tek şey, insan kendi şansını kendi yaratır. Her başarısızlık aslında başarılı olma yolunda ufak bir tümsek. Biraz sarssa da yolu tanımamızı sağlıyor ve bizi daha güçlü kılıyor. Her sabah bir ceylan uyanır Afrika’da. Kafasında tek bir düşünce vardır. En hızlı koşan aslandan daha hızlı koşabilmek, Yoksa aslana yem olacaktır. Her sabah bir aslan uyanır Afrika’da. Kafasında tek bir düşünce vardır. En yavaş koşan ceylandan daha hızlı koşabilmek, Yoksa açlıktan ölecektir. İster aslan olun, ister ceylan olun hiç önemi yok. Yeter ki güneş doğduğunda koşuyor olmanız gerektiğini, hem de bir önceki günden daha hızlı koşuyor olmanız gerektiğini bilin. Bu hikayelerin kahramanları hep bir önceki günden daha hızlı koşarak yarışı kazandılar. Niye siz de dünden daha hızlı, yarından daha yavaş koşuyor olmayasınız ki?  
Editör: TE Bilisim