Doğruluk mu cesaret mi?

Hangi cevap şu günler işimize daha çok yarıyor acaba? Dürüstlük mü yoksa koca bir yürek mi? Doğru insan olmanın birçok koşulu var. Hepsini bir arada gerçekleştirebilene helal olsun. Sözün doğru olması yetmiyor dürüst olmaya. Tavır da dürüst olacak, karakter de, hatta düşünce de… Bunların hepsini bir arada tutan önemli bağların varlığı durumu zorlaştırıyor. Çünkü her zaman her durumda tepkilerimiz aynı kalamayabiliyor. İnsanız ve zaaflara yatkın bir bünyemiz var. O yüzden hata yapılmaz demiyoruz ama dürüstçe yapılan bir hatadan da korkmamamız gerek diyoruz. Doğru insan olmak için herkesin fazlasıyla çaba gösterdiği de bilinen bir durum. Olsun çabalamakta çok güzel. İyi bir gelişme olarak görülebilir yani. Bana göre doğruluk kalp kırmamaktan geçiyor. Karşı tarafa saygı göstermek, dinlemek ve sonrasında olanları izlemek… Yalnız denk geldiğimiz dönem dürüstlük suyuna pek susamış bir dönem değil. Tercihler çoğu zaman yanlış yönden kullanılıyor. Fazla dürüst olan da sevilmiyor zaten. Topluluk içinde yaşadığımız ve sosyal varlıklar olduğumuz için de keyfimize göre davranmamız beklenmiyor. Önemli olan topluluk içinde sevilmek olarak görülüyor. O yüzden size hangisi uyarsa ona yoğunlaşmanız gerekiyor. Fazla dürüst olunca yalnız kalınıyor, dürüst olmayınca kısa vadede kalabalıklar elde ediliyor. İkisinin de sonucu aynı. O yüzden çözüm yine kendimizi nasıl iyi hissedeceğimizle ilgili. Cesaret ise bunların gerçekleşmesi için gerekli şey. Yürekli olmak, istemek ve gerçekleştirmek… Herkese has ve malum olan bir konu değil. Cesur olmanın meziyet olduğunu düşünenlerdenim. Cesaret çok içten gelen bir duygu ve uğraşılırsa sonradan da kazanılabilir. Boş cesaretlilerden bahsetmiyoruz tabi ki. Bir şeyi yapacağım deyince yapanlardan söz ediyoruz. O yüzden hangisini tercih ederseniz edin en iyi şekilde yapmaya çalışmamız gerekiyor. Duyguları dolu dolu yaşamanın keyfi hiçbir şeyde yok çünkü…