Hepimiz bir zincirin halkaları gibi birbirimize bağlıyız aslında toplumu ve toplum bilincini ayakta tutan da bu dayanışmadır. Yine bir filmde denk gelmiştim insanlar da nar taneleri gibidir onları bir arada tutan kabuğudur sahiden de öyle dışarıdan baktığımızda bir bütün gözükür. Hepimiz birbirimizden farklı, ayrı olsak da bizi ayakta tutan tutkalımız birlik ve beraberlik inancıdır. Öyle de olması gerekiyor.
“Bir Şaman Öğretisi Şöyle Der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi için ısıtmaz
Ay kendisi için parlamaz
Çiçekler kendileri için kokmaz
Toprak kendisi için doğurmaz
Rüzgâr kendisi için esmez
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur:
Her şey birbiri için yaşar!
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur...
Eski çağlarda yürürlükte olan bir anlayıştı bu.
Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi:
“Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum.”
“Ben, ben olduğum için sen, sensin.”
