“İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur” atasözü psikolojik, süper bir tespittir.

Birçoğumuz kişiliğin 0-7 yaş arasında oluştuğunu bir yerlerden duymuşuzdur. Şu yaşımızda anlam veremediğimiz korkularımızın, sevdiğimiz şeylerin temeli biz daha minnacıkken atılır. Mesela anneniz siz küçükken bir eliyle kahvesini içiyor, diğer eliyle saçınızı okşayıp sevgisini gösteriyorsa, siz şu an kahve kokusu aldığınızda mutlu oluyor ve muhtemelen sıkça kahve içiyorsunuzdur. Aynı şekilde çılgınca dans edip mutlu olduğunuz bir gün ailenizden biri size “Yeter artık, beni rahatsız ediyorsun” diye bağırmışsa ve siz korkmuşsanız şu an “Hadi kalk, oturmaya mı geldik?” dendiğinde içinizde “Oynayamam, yerim dar.” gerginliği oluşur dans etmek isteseniz de yerinizden kalkamazsınız.

Özetle minnacıkken yaşadığınız her şey bugünkü sizi oluşturur.

Anlamsız olduğunu bildiğiniz halde yaşadığınız korkularınız, kimseye hayır diyememeniz, karşılık almasanız da sürekli fedakârlık halinde olmanız, içinizdeki o mutlu olmayacağınızı söyleyen olumsuz ses aslında size küçüklüğünüzde söylenen sözler ve öğretilenlerdir.

İlk 7’de işler yolunda gitmemiş olabilir ama bunu 70’inize taşımamanız sizin elinizde.

Başka bir atasözümüz de der ki; “Baca eğri de olsa dumanı doğru çıkar.“

Yani bir şeyler yolunda gitmemiş olsa da içinizdeki güzellik ve potansiyel çıkmak için yolunu bulur. Size kodlanan tüm bu olumsuzlukları kabul edip “Ama ben böyleyim!” diyerek yaşamak yerine birazcık çabalayıp kendinizi yeniden büyütebilirsiniz.

İçinizdeki dans eden çocuğa “Dans etmeye devam et!” demeniz dileğiyle…

Editör: TE Bilisim