Takvim yaprakları 28 Ağustos 1922’yi gösteriyordu. Batı Anadolu’da bir milletin yeniden şahlanışını başlatacak boğazlaşma tüm şiddetiyle sürüyordu. Yunan kuvvetleri üç gündür epey sarsılmıştı. Türk ordusu da yorgundu. Gece her iki taraf da bulundukları yerlerde dinlenmeye çekildi. Yunanların 1. Tümeni, Güzelimdağ’da yaptığı muharebe sonrası geri çekilme emri almış ve geceyi Resulbaba’da geçirmişti. Tepelerde başka Yunan birlikleri de vardı. Susuz civarında bulunan Yunan 12. Tümeni de geri çekiliş sonrası geceyi Resulbaba Dağı’nın kuzeyinde geçirmişti.

  1. Kolordu gece 02.00’de aldığı 25 numaralı Ordu Emri sonrası 23 numaralı emrini yayınladı. Emirde, Yunanların 7 fırkasının çözülme derecesinde intizamsız çekildiği belirtiliyordu. Ayrıca Döğer ve İhsaniye istasyonlarını bırakmışlar, ambarlardaki malzemeler Türk kuvvetlerinin eline geçmesin diye de ateşe vermişlerdi. Bu nedenle de Yunanların, Dumlupınar’da yerleşip tutunmasına meydan vermemek için şiddetli takibe devam edilecekti.
Her tümenin istikameti ayrı ayrı belirtilmişti. Emre göre, 5. Kafkas Tümeni Oğlanmezarı, Damlar, Çalköy üzerinden Kızıltepe’ye ilerleyecekti. Bu emir, 5. Kafkas ve 11. Tümen kumandanlarına telefonla, 3. Kafkas Tümeni’ne 11. Tümen aracılığıyla verildi. 12. Tümen’e de yazılı olarak gönderildi. Fakat bu emir saat 06.30’da daha 5. Kafkas Tümeni’ne tebliğ edilmemişti ki tümenin hatlarında piyade atışlarının sesleri işitilmeye başlandı. Sesler ilerleyen dakikalarda giderek şiddetlendi. Çünkü Yunan kuvvetleri günün aydınlanmasıyla birlikte harekete geçmiş ve karşısında bir anda 5. Kafkas Tümeni’ni bulmuştu. Tümenin asıl çarpışma noktası 10. Alay’ın işgal ettiği Karaoğlanmezarı’nın kuzey ve güneybatısında bulunan noktalarıydı. 5. Kafkas Tümeni hemen topçu ateşine başladı. Aynı anda Yunan kuvvetleri de Oğlanmezarı’nı topa tutuyordu. Yunanlar bir kısım kuvvetleriyle şiddetli taarruzlara kalkmakla birlikte bir kısım kuvvetleriyle de Hamurköy istikametine çekilmeyi sürdürüyordu. Çekilen kuvvetler Resulbaba’nın gerisinden çıkarak Medüm Tepe’den batıya, Dumlupınar’a gitmeye çalışıyordu. İşte 5. Kafkas Tümeni de Yunanların bu çekilme yolu üzerinde olduğundan Yunanlar, tümeni uzaklaştırmaya çalışıyordu. Trikopis’in taarruzlardaki amacı, Oğlanmezarı’nı, Türk kuvvetlerinden önce tutmak, Küçükköy üzerinden taarruzlar yaparak Dumlupınar’a yol açmaktı.
  1. Kafkas Tümeni’nin cephesi oldukça geniş ve kanatları da açıktı ama tuttuğu hat, kilit öneme sahipti ve hiçbir koşulda kaybedilmemesi gerekiyordu. 5. Kafkas Tümeni’nden Yd. P. Teğmen İbrahim Efendi, Oğlanmezarı Muherebesi’ni ve şiddetini günlüğüne şöyle aktarıyordu:
“(…) Bugün müthiş ve heyecanlı bir muharebe yaptık. Afyon’un düşüşüyle neticelenen ve 48 saat devam eden muharebelere benzedi. Sabah erkenden düşmanla muharebeye başladık. …Saatlerce devam eden topçu ve piyade ateşinden sonra düşman bir hatt-ı içtimadan birden bire soldan çıktı. Sebat etmek istediysek de kabil olamadı. Karmakarışık geri çekildik. Cenab-ı Hakk’ın kuvveti sayesinde anında tekrar karşı taarruza geçtik ve düşmanı uzaklara kadar takip ettik. Yalnız bölüğümüzden 8 şehit, 31 yaralı var. Piyade ve topçu muharebesi şiddetle 8 saat devam etti.” (Yarın devam edeceğiz…)
Editör: TE Bilisim