Bir insan ömrünü neye vermeli Harcanıp gidiyor ömür dediğin Yolda kalan da bir yürüyen de bir Harcanıp gidiyor ömür dediğin Zülfü Livaneli meramını anlatırken şu güzel dizelerle anlatmış. Bir şiir ya da türkü sözü olarak bakıp geçmekten ziyade kelimelerin derinliğine inmekte fayda var. Çünkü harcanan yıllarda ömrümüzü neye verdiğimizin, kimlere adadığımızın ve aynı zamanda sahip olduklarımızın da bir kıymeti olmalı… Hayat bir şekilde geçip gidiyor. Biz istediğimiz kadar bazı şeylere müdahale etmeye çalışalım, hayatımıza yön vermeye çalışalım ya da bazı şeyleri değiştirmeye çalışalım ne yazık ki çoğu zaman bu çabanın faydası olmayabiliyor. Çünkü hayat bizden daha güçlü. Gerçek böyle. İşte bundan dolayı zamanı ve hayatı akışına bırakmak gerekiyor. Dolu dolu yaşamak gerekiyor. Hesaplamadan, sorgulamadan, yargılamadan. Hayatın güzelliklerine sahip olmak, onlardan en iyi şekilde faydalanmak gerekiyor. Tabi ömrümüzü bir şeylere verirken hayatı da kaliteli geçirmek gerekiyor. Kalabalık şehirler, sürekli koşturan insanlar, geçim derdine düşmüş koca bir yığın ve daha birçoğu. Bu ise buz dağının arka tarafı. Hayatı böyle yaşayan milyonlar belki de milyarlar mevcut yeryüzünde… Yoksa insan ömrünü hayallerine mi vermeli? Düşünmeye, üretmeye, aklındakileri bir bir gerçeğe dökmeye mi? Ya da bir çocuğun gülümsemesine mi? Bana kalırsa dünyada sahip olunacak ve emek harcanacak en kayda değer başlık çocukların gülümsemesi olacaktır. Ama tabi tercih sizlerin… Yine de hayatı en güzel haliyle yaşamak, olabildiğince keyfini çıkarmak ve sahip olduklarımızın da kıymetini bilmek en önemlisi. Bir sonraki yazıda görüşmek dileğiyle.    

Editör: TE Bilisim