Farkına var!

Sonbaharı oldum olası sevmişimdir. Dünyaya geldiğimde, gözümü açtığım ilk ay, ilk mevsim olmasından mı bilinmez. Eylül, doğumlu olup Sonbahar bebeği olmamın, adımın anlamının 'Hazal' yani yere dökülen güz yaprağı olmasından kaynaklanıyor olabilir belki de... Sonbahar,tümden bir kendine dönüş, kendini buluş, kendini hatırlayış, kırık yapraklar döküp, tomurcuk açmak için zemin hazırlama ,arınma mevsimidir benim için. Bu hayata gözlerimi açtığım ay olan Eylül, Süryanicede ''üzüm, üzüm ayı'' anlamlarına gelen 'Aylül' kelimesinden gelmekteymiş. Bir çok şeyin başlangıcı olmakla birlikte ayrılık ve hüznün takvimde yer bulmuş haliymiş. Aynı adı gibi, her şeyin bir sonu olduğunu ifade ettiğinden mi bilinmez. Benim içinse durum tam tersi. Şöyle bir düşünün, Eylül ayı günlük hayatımızda her şeyin başlangıcı değil midir aslında? Eğitim-Öğretim yılının başlangıcı,ticaretle uğraşanların bile sezon açılışı tüm bunları bırakın medyada bile yeni sezon diye geçmiyor mu? Yeni diziler, yeni yapımlar, yeni projeler. Kısaca nadasa yatmak gibi. 3 aylık yaz tatilini nadasa yatmaya benzetiyorum. Yazın dinginliğinde kafanızı bir güzel dinliyorsunuz,tatilinizi yapıyorsunuz, hem mental hem de fiziki açıdan yorgunluğu atıp tüm enerjinizle kaldığınız yerden devam ediyorsunuz. İşte bu yüzden Eylül benim için hazan ve sonların başlangıcı yerine ilklerin başlangıcı... Üretmenin, tazelenmenin, kendini var etmenin ayı... Aslına bakarsanız her mevsimin hakikaten kendine has bir ruhu, kişide iliklerine kadar hissettirdiği bir duygu, bir rengi bile var. Aralık beyazla, Mayıs yeşille, Eylülse sarıyla özdeştir. İnsan, örnek almalı her mevsimi kendine. Kışın arınmalı, yazın yeşerip, baharda üretip, sonbaharda da tazelenmeli.. Bu sonbahar aynı bir ağacın yaprağı gibi, ne varsa dökün ortalığa, sıkıntınızı, öfkenizi,hatalarınızı, geçmişinizi. Sonbaharı bir fırsat bilin kendinize yeniden filizlenmek, yeniden güçlenmek ve yeniden kök salmak için. Hayat, sonbahardaki çıtırdayan yapraklardan sonra yeniden başlar. Siz, siz olun kendinize bir son değil bir başlangıç hazırlayın. İlla bir son hazırlayacaksanız da kendi varoluşunuzu güçlendirecek, kendinizi tekrar yaratacak sonlar hazırlayın. Hazırlamazsan herkese yetişir, kendine geç kalırsın. İnsan değişmez, sadece farkına varır!