En hassas yanımız

Her anne babanın gözünden sakındığı, üstüne titrediği, savunmasız , masum çocuklar.. .Onların iyiliğini en çok siz istediniz. Düşüp bir yerlerini yaralasalar sizin daha fazla canınız yandı. Onlara cıs dediniz, dur dediniz, yapma dediniz. Canı acımadan büyüsün diye bugüne kadar hep korku imparatorluğu kurdunuz. Çocuklarınızı korkutmayın. Onlara yemek yemediklerinde “Bak, polis amca kızar sonra.” demeyiniz. Yolda geçen biri sevmeye çalıştığında “Teyzeye el salla” da demeyiniz. Çocuklarınızı kontrol altında bu şekilde tutmayınız… Küçücük bir çocuktan bile tahrik olan pedofili hastalarının olduğunu unutmayınız. Onlara yabancıların arkadaş olmadığını, bağırırsa polis amcanın kızmayacağını, yaptığı bir hatadan dolayı kendisinin sorumlu olmadığını öğretiniz. Tacize uğradığında dayak yemeyeceğini, öldürülmeyeceğini, ömür boyu utançla yaşamayacaklarını, mimlenmeyeceklerini anlatın. Tacize uğramanın bir utanç olmadığını, utanacak kişinin tacizci olduğunu anlatın. Anne-babası bile olsanız istemediği zaman ona dokunmayın, öpmenizi istemiyorsa öpmeyin. Her ne kadar önlem alırsanız alın aramızda vahşi ruhlu caniler her zaman olacaktır. Ancak siz elinizden geleni yapın. Çocuğunuza bedeninin kendine ait olduğunu öğretin. Ömür boyu saklayacakları, psikolojilerini bozacak bir sırları olmamalı, toplumdan utanıp tacizciyi saklamayın, hak eden hak ettiği cezayı bulsun. Bırakın çocuklarımız çocukluklarını yaşasın. Onlar masum, onlar melek, onlar günahsız…