Anne denilince çoğu kişinin aklına aynı şeyler gelir, çoğu kişi aynı şeyleri hisseder. Şefkat, sevgi, sadakat ve ne olursa olsun arkanızda duran kişidir anne. Baba olunca herkesin babası gerçekten kendine özel oluyor. Hepsinin farklı özellikleri var. Çünkü annelik içgüdüsel bir olguyken, babalık öyle değil. Babalık sonradan öğreniliyor ve gerçekten kalbinde sevgi, içinde iyilik barındıranlar gerçek bir baba oluyor. Bu nedenle hepsi bir değil. Bu nedenle herkesin babası kendine özel. Çünkü annelikte karakter önemini yitiriyor ve çocuğa duyduğu sevgi tamamen saf bir sevgiden oluşuyor. Baba olmak ise çok daha başka ve çok daha zor aslında. Bir zorunluluk değil tam tersine bir tercih. Kendi huyuyla suyuyla evlat sevgisini harmanlıyor. İstese sevmeyebilir ama seviyorlar işte. Belli etmeden sessiz sessiz seviyorlar. Böyle gizli güçleri var. Hiç fark ettirmeden koruyup kolluyorlar. Gerçekten hayattaki güç ve kuvvetimizi aldığımız tek yer. Kendi babamdan söz edecek olursam, dünyanın neresinde olursam olayım bir sıkıntım olduğunda, tek telefonla koşacağına adımdan daha fazla eminim. Babam duygularını belli etmeyen babalardan da değildir. Belli eder… Mutlu mu değil mi anlayabiliyoruz en azından. Evin içinde olmamızdan hoşnut olan, dışarı çıktığımızda üzülen bir adam babam… Kızdığı çok nadir oluyor ama sessizce küstüğü çok fazla oluyor… Sonra kendi kendine ufacık bir olayla barışıyor. Tam bir ‘baba yüreği’ne sahip… Babam benim için hem başarı demek, hem fedakarlık demek, hem güç demek, hem güven demek hem de saf sevgi demek. Herkesin babası kendisine dağ ise benimkisi sıra sıra dağ demek. Okul hayatımdan, iş hayatıma kadar her evremde yanımdaydı. Hiçbir zaman korkutan ve sert bir baba figürünü oynamadı. Buna rağmen kızdırmamamız gerektiğini öğretti bize. İlkokuldayken platonik aşkıma üzülüyorum diye öğretmenlerimle gidip konuşmuştu, kantinde boyum kısa istediğimi söyleyemiyorum diye her öğlen benim yerime kantin sırasında beklemişti. İşi gücü arasında bunlara yetişiyordu benim babam. 3 tane kedim var. Benden daha fazla babam ilgileniyor. Onlara da babalık yapıyor yani. Herkesin babası kendine özel dedik de benim babam kendi kendine çok özel bir insan. Böyle bir babaya sahip olmak maalesef herkese nasip olmuyor. Şanslı doğanlardanım. Allah anne babalarımızı başımızdan, yanımızdan eksik etmesin. Başta kendi biricik babamın olmak üzere bütün gerçek babaların, baba olmamasına rağmen ‘baba’ karakterini taşıyan herkesin Babalar Günü kutlu olsun…

Editör: TE Bilisim